ΠΑΙΔΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ - ΠΡΟΤΑΣΗ: "Ο ΤΡΥΦΕΡΑΚΑΝΘΟΣ" ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΠΡΙΟΒΟΛΟΥ!!!

Ένα γλυκό και όμορφο παραμύθι για την φιλία, την αγάπη, την διαφορετικότητα και την συνύπαρξη που θίγει με ευαισθησία και διακριτικότητα το θέμα της ψυχολογικής και της σωματικής βίας. Το μήνυμα που θέλει να περάσει η Ελένη Πριοβόλου μέσα από το «Τρυφεράκανθο» είναι ότι η βία ακόμα και αν είναι λεκτική  μόνο βία μπορεί να παράγει. Ο Τρυφεράκανθος δέχεται καθημερινά τον εμπαιγμό και την ειρωνεία από τα άλλα ζώα του λιβαδιού λόγω της διαφορετικότητάς του. Οι μόνοι του φίλοι είναι ο ήλιος, το φεγγάρι και ο αγέρας. Τα υπόλοιπα ζώα γελούν μαζί του και τον απομονώνουν. Ο Τρυφεράκανθος μην αντέχοντας τα πειράγματα των ζώων του λιβαδιού αποφασίζει με την βοήθεια του ξωτικού να μεταμορφωθεί σε ακανθόχοιρος για να προστατευτεί. Το αποτέλεσμα ήταν το αντίθετο από αυτό που ήθελε να πετύχει. Ενώ εξακολουθούσε να έχει τρυφερή και ευαίσθητη ψυχή πλήγωνε όποιον βρισκόταν γύρω του, έχανε τους φίλους του και η μοναξιά του γινόταν ακόμα μεγαλύτερη.

Απόσπασμα από το βιβλίο
«Ο ήλιος και η βροχή και τα χρώματα έφυγαν μακριά από το λιβάδι, κι απόμεινε εκείνο σκοτεινό, γκρίζο και ξερό. Οι παπαρούνες έχασαν το υπέροχο κόκκινο χρώμα τους και κι απέμειναν λευκές. Οι μαργαρίτες, αφού τους πήρε η ίριδα το κίτρινο χρώμα τους, έγιναν γκρι. Έχασαν και οι πεταλούδες τις πολύχρωμες βούλες τους, όπως και τα σκαθάρια και τα μανιτάρια. Έχασε το γρασίδι το πράσινο ου και η λιμνούλα το ζαφειρένιο της χρώμα. Όλα έγιναν γκρίζα και σκοτεινά. Όλα τα ζώα του λιβαδιού έκλαιγαν απαρηγόρητα. Ήταν δυστυχισμένα σε εκείνο το λιβάδι της συμφοράς.
-Εσύ φταις για όλα που έγινες ακανθόχοιρος τον κατηγορούσαν.
-Εσείς μάλλον ευθύνεστε που δε με θέλατε τρυφεράκανθο, τους απάντησε εκείνος.
-Κάνεις λάθος του είπε το μυρμήγκι απλώς παίζαμε μαζί σου.
-Και το παιχνίδι είναι και αυτό αγάπη, πήρε το λόγο το σκαθάρι.
-Μας παρεξήγησες είπε η πεταλούδα.
-Βιάστηκες να πάρεις αποφάσεις επιπόλαια, είπε η κάμπια.
……………Τότε ένιωσε πως δεν τέλειωσαν όλα το κορμί του έγινε ακανθόχοιρος. Όμως η καρδούλα του ήταν πάντα καρδιά τρυφεράκανθου, που λυπόταν τώρα με όσα έγιναν. Που ήθελε την αγάπη του ζουζουνιού και ας έμοιαζε με πείραγμα. Που ήθελε την αγάπη του ήλιου, την βροχής, του αέρα και της ίριδας.

Δείτε εδώ το παραμύθι στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα!