«Η υπέροχη ιστορία μιας οικογένειας και των μυστικών της, και της λυτρωτικής δύναμης της αγάπης»
Kate Morton- Συγγραφέας του The Forgotten Garden
Με φόντο την Γλασκόβη του 1929 μια συγκινητική ιστορία με πρωταγωνίστριες δύο γυναίκες εκτυλίσσεται. Η νεαρή Μπέιτι βλέπει τα μεγάλα της όνειρα να εξανεμίζονται όταν μένει έγκυος από τον τζογαδόρο Χένρι. Λίγο πριν η απελπισμένη κοπέλα δώσει το παιδί για υιοθεσία, ο Χένρι αποφασίζει να παρατήσει τη νόμιμη γυναίκα του, και με την Μπέιτι μεταναστεύουν στην άλλη άκρη της βρετανικής αυτοκρατορίας. Εκεί θα έχουν την πολυπόθητη ευκαιρία να ξεκινήσουν τη ζωή τους απ' την αρχή. Εφτά δεκαετίες αργότερα η Μπέιτι, η αγαπημένη εγγονή της Έμα και διάσημη μπαλαρίνα μετά από ένα τραυματισμό και τον οδυνηρό χωρισμό της , αναγκάζεται να να επιστρέψει στις ρίζες της στην Αυστραλία. Φτάνοντας στο Λόφο με τα Αγριολούλουδα, το αγρόκτημα που κληρονόμησε από τη γιαγιά της, αρχίζει διστακτικά να συνδέεται με τους ντόπιους και να τακτοποιεί τα πράγματα που βρίσκει εκεί. Μέσα από κιτρινισμένες φωτογραφίες και ξεθωριασμένα γράμματα, η Έμα καταβυθίζεται στο παρελθόν, αναζητώντας τα νήματα μιας άγνωστης οικογενειακής ιστορίας. Καθώς οι σελίδες γυρίζουν, γίνεται φανερό ότι οι μοίρες των δύο μοιάζουν κεντημένες στο ίδιο μοτίβο.
Σχόλια έχουν γραφτεί για το βιβλίο
«Με την τελευταία απολαυστική σκηνή, θα αισθανθείτε ότι δεν θέλετε να χωριστείτε με καλούς φίλους που θα συνεχίσουν να ζουν ακόμη και όταν το βιβλίο κλείσει». Συστήνεται ανεπιφύλαχτα.
Historical Novels Review
«Ο Λόφος με τα Αγριολούλουδα δεν είναι μόνο ένα συγκινητικό, ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα που εξιστορεί τη ζωή δύο γυναικών. Είναι ένα σπουδαίο βιβλίο που μιλάει για την δύναμη του ανθρώπου και για το θάρρος που χρειάζεται για να ανακαλύψει τις επιθυμίες του. Είναι ένα βιβλίο που θα σας κρατήσει πιστή συντροφιά και που όταν το τελειώσετε θα θελήσετε να το μοιραστείτε, να βρείτε τους ήρωες του και να συζητήσετε μαζί τους».
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Τα παιδικά όνειρα της Έμα....
«Αριστερό πόδι, πα ντε σα. Αριστερό πόδι, πτι ζετέ. Ξανά και ξανά, πάνω στο καλογυαλισμένο πάτωμα, χωρίς να σταματά ούτε λεπτό, σαν να πηδούσε από την μία ηλιαχτίδα στην άλλη. Της άρεσε το σπίτι της γιαγιάς της, και ειδικά το δωμάτιο της μουσικής, όπου το φως του ήλιου παιχνίδιζε μέσα από τις αραχνοΰφαντες κουρτίνες και υπήρχε άφθονος χώρος για να χορεύει, να χορεύει ασταμάτητα» (σελ. 9)……. «Οι μπαλαρίνες δεν μπορούν να χορεύουν για πάντα, προσπάθησε σε παρακαλώ να θυμάσαι ότι η επιτυχία δεν είναι το παν» αυτά ήταν τα λόγια της γιαγιάς της. Όμως, η Έμα είχε ήδη σηκωθεί και ριχτεί ξανά στον χορό της. Και μόνο η σκέψη ότι το όνειρό της θα μπορούσε να εκπληρωθεί είχε πλυμμηρήσει κάθε νεύρο και κάθε μυ του κορμιού της με μια ενέργεια ακατανίκητη» (σελ.13).
Ο μεγάλος έρωτας της Μπέιτυ για τον Χένρι ....
«Η Μπέιτυ δεν ήταν παντρεμένη ενώ ο Χένρι ήταν. Με την Μόλυ, το ιρλανδικό λυκόσκυλο, όπως του άρεσε να την αποκαλεί. Ο Χένρι είχε διαβεβαιώσει την Μπέτυ ότι στον γάμο του δεν υπήρχε ούτε στάλα έρωτα. Ένας γάμος της είχε πει μεταξύ δύο ανθρώπων που νόμιζαν ότι ήξεραν ο ένας τον άλλον, αλλά που πολύ σύντομα αποξενώθηκαν εντελώς. Όπως και να χε όμως η Μόλυ εξακολουθούσε να είναι γυναίκα του. Ενώ η Μπέιτυ όχι»… «Κοιτούσε το τετράγωνο πιρούνι του Χένρι και τα χρυσοκόκκινα μαλλιά του και πέθαινε από την λαχτάρα της να τον αγγίξει, αλλά ήταν πολύ προσεχτική για να μην διακόψει την συγκέντρωσή του στο παιχνίδι. Πήρε το ρίσκο να μην του πει ακόμα τίποτα για το παιδί που περίμενε» (σελ. 19).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου